Inleiding
De zoutvlakten in de driehoek Puerto Real - San Fernando - Chiclana in de provincie Cadiz zijn een waar paradijs voor vogelliefhebbers. Deze voormalige zoutwinningsgebieden bieden niet alleen een rijke geschiedenis, maar ook een gevarieerd ecosysteem waar talloze vogelsoorten hun thuis hebben gevonden. In deze blogpost nemen we je mee op ons driedelig bezoek aan dit fascinerende gebied, waarbij ik op verschillende tijdstippen van de dag en daardoor onder diverse lichtomstandigheden een aantal interessante foto's kon maken.

Eerste verkenning
Het eerste bezoek aan de zoutvlakten was eerder een verkennende uitstap. Al snel werd duidelijk dat het gebied een schatkamer is van interessante vogelsoorten. Het sparrenbos Pinar de los Franceses, gelegen naast de zoutvlakten, is wellicht een apart bezoek waard vanwege de aanwezigheid van de Iberische groene specht en mogelijk een aantal uilen.

Tijdens deze verkenning stuitte ik op diverse sluisjes tussen de kanalen die je moet oversteken, waardoor de wandeling enigszins bemoeilijkt werd, vooral met een zware camera-uitrusting. Voorzichtigheid is geboden bij het oversteken, zelfs bij droge weersomstandigheden.




Je kan bijna niet verdwalen in dit labyrint, maar toch is het aangeraden je wandeling te plannen door eerst op de kaart te kijken en zeker een telefoon met gps mee te nemen. Afhankelijk van hoe fit je ben, kan je een wandeling maken tussen de twee en acht kilometer.





Voor een boeiend tafereel zorgden ook een torenvalk en een dwergarend, die dicht bij elkaar op jacht waren naar iets op de grond. De torenvalk kwam even op adem in een boom terwijl de dwergarend wat uitrustte op de grond.







Ik slaagde erin om ongezien dichter bij de vogels te sluipen over een strook scherpe stenen en hard zand. Bebloede ellebogen en knieën was de prijs die ik betaalde voor een aantal mooie foto's, genomen op ooghoogte van de bezige vogels.






Een ochtend vol verrassingen
Bij mijn tweede bezoek arriveerde ik nog voor de zon opkwam. Mijn doel was om de majestueuze flamingo's te fotograferen in het eerste ochtendlicht. Hoewel mijn aankomst werd verraden door een aantal luidruchtige steltkluten en de flamingo's op grote afstand stonden, werd ik toch beloond met enkele adembenemende foto's.

Net nadat de zon opkwam, kleurde de lucht oranje en zorgde iets op het wateroppervlak voor prachtige glinsteringen in de foto's. Waren het schaatsenrijders die ervoor zorgden? Geen idee.



Terwijl muggen me voortdurend prikten, zelfs door de kledij heen, legde ik ook dwergsternen vast die visjes uit het water gristen.


Ik ontdekte echter ook de verraderlijkheid van het gebied toen ik tot aan mijn knieën in de modder wegzakte bij een poging een kortere weg te nemen. Onder een dunne korst opgedroogd zand ligt soms wel een meter modder verborgen. Gelukkig bleef het fotomateriaal gevrijwaard, maar het kostte me wel een aantal wasbeurten om de kledij weer proper te krijgen.

Namiddaglicht en nieuwe uitdagingen
Bij een derde bezoek op een late namiddag belandde ik na een wandeling doorheen het labyrint van de zoutvlakten opnieuw op de plaats waar ik de opkomende zon had gefotografeerd, hopend om de flamingo's dit keer vast te leggen tijdens het gouden uur bij valavond. Hoewel de flamingo's opnieuw op grote afstand stonden, bood het zachte licht op dit tijdstip prachtige fotografische mogelijkheden.

De foto's van de glinsteringen tijdens een eerder bezoek waren zeker de moeite waard geweest, maar de zoektocht naar de perfect foto van een groep flamingo's zal ik op een ander moment moeten verderzetten: de vogels stonden opnieuw te ver weg.


In totaal, gespreid over de drie bezoeken, zag ik er meer dan veertig verschillende vogelsoorten. De meest opvallende observaties waren die van een familie hoppen, vijf leden sterk, en een grote groep grutto's. Er waren ook opvallend veel juveniele vogels aanwezig, waaronder rode patrijs en roodborsttapuit.


Tijdens mijn namiddagwandeling werd ik ook opgeschrikt door een aantal loslopende honden. Ze lieten mij met rust, maar hadden toch niet enkel volledig vreedzame bedoelingen.

De honden waren niet het enige rare schouwspel in de zoutpannen deze namiddag. Het is me niet duidelijk wat een vrouw in de modder lag te doen.

Gelukkig kon ik me daarna concentreren op de echte hoofdrolspelers: de vogels.





Het gebied is een uitdaging, maar biedt zeker ook talloze kansen voor de geduldige vogelspotter en fotograaf. Neem zeker contact op met ons indien je ons wilt vergezellen tijdens een volgend bezoek!
Comments