De belangrijkste reden voor het bezoek van vandaag aan La Janda was om kraanvogels te vinden en te fotograferen, vogels die in dit gebied blijven om te overwinteren. Onmiddellijk bij aankomst zag ik een enorme groep van ongeveer 120 van deze elegante vogels.

In het hele gebied van La Janda dat ik vandaag bezocht, telde ik minstens 400 kraanvogels. Meestal verzamelden ze zich in een veld, soms waren er kleinere groepjes van vier vliegende individuen die zich spoedig bij de zwerm zouden voegen.


Het was een zonnige maar erg winderige dag. Ik maakte alle foto's terwijl ik in de auto zat, die diende als een soort schuilplaats. Vogels kunnen zich behoorlijk op hun gemak voelen in de buurt van auto's. Helaas zorgde de harde wind er vandaag voor dat het fotograferen door het open raam erg oncomfortabel was, omdat er veel zand naar binnen werd geblazen.

Zonder de harde wind had ik vandaag meer vogels gezien, maar ik heb toch bijna 40 verschillende soorten kunnen spotten. Veel daarvan in grote groepen, zoals de foto's hieronder duidelijk illustreren.



Kleine zangvogels waren minder actief vanwege de wind, maar ik heb wel een aantal prachtige foto's gemaakt van de alom aanwezige roodborsttapuit, één van de kleurrijkste vogels die er te vinden waren.




Toen ik dit gebied voor het eerst bezocht, zag ik een purperkoet. Vandaag had ik het geluk om hem opnieuw te zien, min of meer op dezelfde plek. Een bijna prehistorische vogel, als je het mij vraagt.

Niet veel verder zag ik een aalscholver, druk aan het duiken op zoek naar voedsel.

Een paar honderd meter verderop zag ik iets hangen aan een elektriciteitsleiding. Het was één van de meest trieste dingen die ik in mijn nog jonge vogelcarrière heb gezien: een arme vogel was met zijn poot vast komen te zitten tussen één van de draden die om de elektriciteitsleiding heen was bevestigd en was zeker een langzame en wrede dood gestorven. Ik weet niet zeker welke soort het was, maar het leek mij een meeuw.

Terwijl ik de rechte weg volgde langs het kanaal, dat meerdere kilometers lang was, voelde ik me alsof ik op een vogelsafari was, langzaam rijdend en zoekend naar vogels aan beide kanten van de weg. Gedurende de ganse tijd op deze baan kwam ik maar één auto tegen, dit is dus duidelijk een rustige plek. Enkele van de vogels die ik zag waren: Spaanse mus, kievit, watersnip en verschillende soorten reigers.









Tijdens mijn trip zag ik meerdere keren een zwerm foeragerende vogels opstijgen, vergezeld van luide alarmkreten. Al snel werd duidelijk wat de paniek had veroorzaakt: een jagende roofvogel! Een keer zag ik een bruine kiekendief en ongeveer een uur later zag ik op een andere plek een buizerd die een paar kauwen achtervolgde.



Ik herinnerde me nog goed mijn eerste bezoek aan deze plek en de slechte staat van de wegen in dit gebied, dus besloot ik een andere route te nemen aan het einde van de lange rechte weg langs één van de kanalen. Een informatiebord naast dit andere spoor gaf me niet veel hoop op verbetering.

Wees gewaarschuwd: tenzij je een 4x4 hebt, kun je alleen in de eerste versnelling over deze baantjes rijden, wees altijd heel voorzichtig, anders beschadig je je auto. Ik zou het ook niet aanraden om dit gebied te voet te bezoeken, vanwege haar uitgestrektheid.


Ik zag nog een paar roofvogels, zoals de slechtvalk, de vale gier, de torenvalk en nog een andere bruine kiekendief.

Toen ik eindelijk een weg bereikte die in redelijke toestand was, zag ik dat ik behoorlijk dicht bij een andere interessante plek in de buurt van de Celemin-rivier was gekomen, dus besloot ik daar ook eens te gaan kijken. Zoals je op de onderstaande foto's kan zien, is het ook een ideale plek voor watervogels.





Bijna aan het einde van mijn reis kwam ik nog een jagende bruine kiekendief tegen. Het is altijd een waar plezier om ze op en neer te zien vliegen in de velden op zoek naar een prooi op de grond.




Ik heb alle foto's tijdens deze uitstap gemaakt met de backbutton-focustechniek en het lijkt erop dat ik minder onscherpe foto's heb dan voorheen. Net als tijdens mijn vorige excursie heb ik het cRaw-bestandsformaat gebruikt en opnieuw ben ik tevreden met de kwaliteit.
Toen ik wegreed van de laatste stop van de excursie van vandaag, moest ik nog steeds denken aan de ongelukkige meeuw hoog in de elektriciteitsleiding. Helaas was het niet het enige trieste beeld van de dag. Ik zag een klein zangvogeltje midden op de weg liggen en dacht dat ik één van zijn pootjes zag bewegen. Ik stopte meteen om te kijken of ik het arme beestje kon helpen. Tot mijn wanhoop kwam alle hulp te laat. Het was een tjiftjaf en ik kon zien dat hij pas onlangs was gestorven. Hij bloedde, maar ik weet niet zeker wat de doodsoorzaak was. Het zou me niet verbazen als hij was aangereden door een snel rijdende auto toen hij probeerde de andere kant van de weg te bereiken.

Nauwelijks een kilometer verderop op dezelfde weg was ik getuige van een ander hartverscheurend tafereel. Een andere kleine zangvogel, dit keer een mannetje roodborsttapuit, lag dood midden op de weg. Naast hem vroeg een vrouwtje roodborsttapuit zich af wat er was gebeurd en keek naar het dode kleine lichaampje, zich niet bewust van het grote gevaar waarin ze zichzelf verkeerde om aangereden te worden door een andere auto.
Helaas sterven er elke dag vele tientallen vogels op deze manier. Vogels hebben gewoon niet genoeg tijd om te reageren als er plotseling een snel rijdende auto opduikt. Wat verklaart de behoefte van mensen om zo snel op hun bestemming aan te komen? Door zo snel te rijden winnen ze slechts een onbeduidend aantal minuten.
Ik reed met gemengde gevoelens naar huis nadat ik zoveel vogelschoonheid had gezien, in schril contrast met de wreedheden in de natuur die worden veroorzaakt door de natuur zelf of door het immer schadelijke menselijke ras.

Comments