Vogels en bloemen langs de Campobuche-rivier, een waar lentefestijn
- 29 apr
- 3 minuten om te lezen
De lente is in volle gang en de natuur biedt een spektakel dat je absoluut niet mag missen. Onlangs maakte ik een tocht bij de Campobuche-rivier in Grazalema ā het barstte er van het leven. Bij aankomst rook ik meteen de sterke geur van bloeiende kruiden en wilde bloemen. De geur laat zich niet makkelijk omschrijven, je moet het ter plaatse ervaren. De omgeving was door de lente kleurrijk en geurig, en dat trok duidelijk niet alleen mensen aan.
De hele omgeving was gevuld met het geluid van zingende vogels. Het klonk als een echt vogelconcert, met allerlei soorten die tegelijk hun zang lieten horen. Langs de rivier hoorde je roodborstjes, bergfluiters en winterkoninkjes, elk met hun eigen zang.
Maar het ging niet alleen om het geluid. De vogels waren ook erg actief. Wat me het meest opviel, was hoe veel vogels ik zag die aan het eten waren of voedsel aan het verzamelen waren. Er waren duidelijk veel insecten, en de vogels maakten daar goed gebruik van. Soms gebeurde er zoveel tegelijk dat ik bijna ogen en handen tekort kwam om alles te volgen.
EĆ©n van de leukste momenten was toen ik een boomleeuwerik van heel dichtbij zag. Hij had twee grote prooien gevangen: een dikke spin en een grote sprinkhaan. De vogel bleef rustig staan, alsof hij trots wilde laten zien wat hij had gevangen. Even later vloog hij naar een rots in de buurt om ze op te eten.
Een ander bijzonder moment was toen er een slangenarend overvloog met een slang in zijn snavel. De soepele kracht en geweldige jachtvaardigheden van de vogel waren echt indrukwekkend en lieten zien hoe de natuur op een rauwe maar sierlijke manier in balans is tussen leven en dood.
En natuurlijk waren er ook een paar vogels die je niet vaak te zien of te horen krijgt langs de Campobuche. Ik had geluk dat ik de koekoek hoorde ā zijn typische roep is meteen herkenbaar en kondigt elk jaar opnieuw de komst van de lente aan.
Nog spannender werd het toen de bijeneters verschenen. Ze flitsten snel door de lucht, hun felgekleurde verenkleed opvallend tegen de achtergrond van de blauwe lucht. Het was fascinerend om hun acrobatische vluchtbewegingen te volgen, terwijl ze jacht maakten op insecten.
De meest opwindende ontmoeting was waarschijnlijk met een paar wielewalen. Ze bleven verborgen in het dichte bladerdak, maar hun melodieuze roepjes drongen toch door, terwijl hun felgele kleuren net buiten het bereik van mijn ogen bleven. Het was een goed voorbeeld van hoe de geluiden van de natuur net zo betoverend kunnen zijn als de beelden zelf.
Naast de vogels leek de rivier nog een andere bewoner te hebben: een Egyptische mangoest. Ik zag hem meerdere keren vlak bij de waterkant, terwijl hij met zijn typische behendigheid door het struikgewas schoot. Zijn sporadische verschijningen brachten net dat beetje extra wildheid in het al levendige tafereel.
De hele ervaring liet een blijvende indruk achter van een landschap vol leven. De geuren, kleuren, de hoeveelheid insecten en de actieve vogels maakten de wandeling langs de rivier veel meer dan alleen een gewone tocht ā het was een avontuur voor al de zintuigen.
Wil je deze mooie hoek van Grazalema echt leren kennen? Dan is een uitstap met Birdwatch Cadiz een aanrader. Met wat extra uitleg zie je vaak veel meer, en krijg je een beter beeld van alles wat er in de lente te ontdekken valt.
Comments