Toen ik vanmorgen vertrok, wist ik dat de vogeluitstap van vandaag zwaar zou worden vanwege de lange afstand. Ik heb meer dan vier uur rondgelopen in de zoutpannen genaamd 'Salinas de la Tapa', vertrekkend juist na zonsopgang vlak naast het treinstation in El Puerto de Santa Maria. De geplande route zou iets meer dan 11 kilometer blijken te zijn.

Dit gebied is een echt doolhof van kanalen, maar je kunt er niet verdwalen. Het pad is in redelijk goede staat, maar het wordt zeker een modderige bedoening tijdens regenachtige periodes. Zorg dat je voldoende water meeneemt, want er is absoluut geen schaduw.

Het is nog steeds midden in de zomer en hoewel de weersvoorspellingen temperaturen van ruim boven de dertig graden voorspelden, begonnen de wolken er al snel dreigend uit te zien en kon ik zelfs donderslagen horen.

Ik heb wel een paar druppels regen gehad, maar gelukkig bleef mijn fotografische apparatuur helemaal droog. Omdat je alleen het pad kunt volgen dat je door dit labyrint leidt, kun je niet lopen waar je wilt, dus is er altijd een relatief grote afstand tot aan de vogels. Mijn telelens deed het geweldig en af ​​en toe kwamen er vogels heel dichtbij.
Dit hele gebied is een klein paradijs voor meeuwen en waadvogels. Ik heb tijdens de wandeling honderden vogels gezien.



Er is ruimschoots genoeg vis en krabben beschikbaar voor de vogels. Ik hoopte heimelijk een ​​visarend tegen te komen, aangezien dit zijn favoriete habitat is, maar ik moest het doen met andere soorten. Ik zag wel een andere roofvogel, een prachtige bruine kiekendief.

Ook spotte ik tientallen regenwulpen. Nog nooit had ik zoveel vogels van deze soort te samen gezien.








Hieronder zie je een paar foto's van de verschillende soorten meeuwen die ik vandaag heb gezien:


Toen het weer begon te motregenen, was er nog steeds geen spoor van een visarend. Ik was al meer dan twee uur aan het lopen en begon het landschap een beetje saai te vinden. Ik zag zes of zeven mensen op hun fiets rijden, maar niemand was zo dapper als ik om de hele afstand te voet af te leggen.




Hoewel de meest voorkomende vogels die ik zag meeuwen waren, was er een verrassend grote verscheidenheid aan andere soorten. Ik was al aan het berekenen hoe lang het zou duren om terug te keren naar mijn startpunt, toen ik een grote vogel op een mast zag zitten. Een snelle blik door mijn verrekijker bevestigde dat het was wat ik hoopte, een visarend!

Het was een beetje lastig, maar via een klein pad wist ik dichter bij deze vogel te komen. Het was een kleine omweg, maar dat vond ik natuurlijk niet erg! Ik was helemaal onder de indruk toen ik de vogel op vijftig meter afstand kon zien. Nadat ik hem een ​​paar minuten had geobserveerd, kreeg ik de kans om een ​​paar adembenemende foto's te maken terwijl de vogel rondjes boven vloog mijn hoofd.




Na deze onvergetelijke ontmoeting was het tijd om verder te stappen. Er pakten zich weer donkere wolken samen en ik bevond mij op meer dan een uur lopen van de auto. Mijn uitrusting kan wel wat druppels hebben, maar is niet volledig waterdicht.
Boven de rivier San Pedro zag ik wat vissende dwergsternen. Ze zweven 20 meter boven het oppervlak zoals een vlinder voordat ze in het water duiken om wat vis te vangen. Ik moet zeggen dat ze erg succesvol waren. Het is echter geen gemakkelijke opgave om die actie op camera vast te leggen.






De dwergsternen werden gefotografeerd met een sluitertijd van 1/2500s. Alles wat langzamer was, zou ervoor hebben gezorgd dat de vleugels te wazig waren. De kleine hoeveelheid onscherpte die ik op de foto's kreeg, geeft nog steeds aan hoe snel de sternen met hun vleugels klapperen.
Het was een zeer interessante uitstap waarbij ik 39 verschillende vogelsoorten heb geobserveerd. Het is echter hartverscheurend om te zien hoeveel afval mensen overal achterlaten. In de moerassen vind je van alles, van schoenen, flessen, sigaretten tot plastic zakken. Mensen die in de rivier gaan vissen, gooien hun lege flessen gewoon op de grond, in de rivier of over het hek op de treinsporen. Bij de auto aangekomen, werd het gezicht nog erger. Er lag letterlijk overal afval. Niemand lijkt er iets om te geven of er iets aan te doen. Wat betreft vogels en de natuur in het algemeen, is Andalusië een spectaculaire plek, maar veel van de mensen gedragen zich als zwijnen. Het is echt walgelijk. Het lijkt zelfs erger te worden naarmate de jaren verstrijken. Misschien moeten we tegenwoordig niet meer verwachten dat de gemiddelde idioot zich verstandig gedraagt, maar wat met de overheid? Ik zie absoluut geen wil om actie te ondernemen.

Hoewel ik onmogelijk deze afschuwelijke toestand kan negeren, wil ik toch de positieve dingen die ik tijdens mijn wandeling zag, niet vergeten. De visarend was het hoogtepunt van de ochtend.

Comments