Een hete ochtend aan het stuwmeer van Bornos

Vandaag was het officieel de heetste dag van het jaar in Zuid-Spanje, met temperaturen die ruim boven de 40 graden uitkwamen. Daarom wist ik dat mijn vogeltocht naar het Bornos-stuwmeer vroeg moest beginnen – en ook weer vroeg afgelopen zou zijn. Halverwege de ochtend brandde de zon al fel en rond 11 uur was de hitte bijna niet meer te harden. Toch leverden die paar uurtjes in de ochtend, vóór de zon echt ongenadig werd, een verrassend rijke mix van vogels en geluiden op.

Ging ik me weer in nesten werken?

Geef toe, de koeien zijn er soms wat vervaarlijk uit.

Maar ze hadden andere dingen te doen dan mij aan te vallen

Ze vormden geen gevaar, en deze paarden evenmin

Het eerste dat me opviel, was hoeveel water er nog altijd in het stuwmeer stond. Midden in zo’n slopende hittegolf had ik eigenlijk kale oevers en teruggetrokken water verwacht. Maar nee, het meer zag er juist levendig uit. Vergeleken met mijn vogeluitstap naar Bornos in de winter van vorig jaar – toen er bijna geen water stond en het landschap er dor en leeg bij lag – leek het vandaag wel een compleet andere plek.

Er was wat schaduw vroeg in de ochtend, maar niet voor lang

Kort na mijn aankomst dook er een enorme zwerm kauwen de struiken in – een kolkende golf van vleugels. Twee uur later kwam ik ze opnieuw tegen. De groep was nog groter geworden, zeker zo’n 600 vogels, draaiend en wervelend als een levende wolk.

Een deel van de enorme groep kauwen

Er waren ook volop blauwe reigers, met hun rauwe roep die de ochtendstilte doorbrak. Maar het opvallendste moment was toch wel een onverwacht grote groep hoppen. Ik telde er een stuk of twaalf – meer dan ik me ooit eerder samen op één plek kan herinneren.

Blauwe reiger

Eén van de vele hoppen

Drie aalscholvers

De vele jonge vogels toonden duidelijk aan dat het broedseizoen succesvol was verlopen, vast geholpen door de overvloedige lenteregens. Ik zag jonge futen zwemmen vlak bij de oever en, slechts een paar meter bij me vandaan, werden twee jonge grauwe vliegenvangers liefdevol gevoerd – zo’n intiem tafereel dat vogels kijken altijd weer de moeite waard maakt.

Fuut met jong

Jonge roodkopklauwier

Alsof dat nog niet genoeg was, doken er ineens twintig flamingo’s op. Hun roze silhouetten gaven het tafereel meteen extra kleur. Verder lieten ook grielen en een aantal bijeneters zich zien, terwijl groenlingen en putters zorgden voor het vertrouwde, vrolijke achtergrondgeluid.

Een koppel koereigers

Tegen de tijd dat de warmte niet meer uit te houden was, had ik al voldoende waarnemingen gehad. De korte ochtendtocht was het meer dan waard – een mooie herinnering dat het Bornos-stuwmeer zelfs midden in de zomer, met wat goede timing, nog altijd vol verrassingen zit.

Dwergarend

Westelijke vale spotvogel