Terug naar een favoriete plek
De herinnering aan een bezoek aan de lagunes van Sanlucar eind vorige zomer bracht me vandaag terug naar deze prachtige locatie. Toen had ik vooral veel reigers en juveniele vogels gezien. Deze keer hoopte ik de vogels te spotten op nog jongere leeftijd, op of bij het nest. De weersomstandigheden waren bijna perfect; het leek alsof de late lentewarmte even een pauze had genomen.

De eerste stop: Lagune van Martin Miguel
Mijn eerste stop was de Lagune van Martin Miguel, een plek die ik vorig jaar nog niet had verkend. Hoewel ik in de buurt een purperreiger had gezien en een grote groep kraanvogels tijdens de winter, was het zien van het wateroppervlak van deze lagune nieuw voor mij.

Aanvankelijk dacht ik dat deze lagune de minst interessante zou zijn, maar niets was minder waar. De lagune bestaat uit twee met elkaar verbonden waterbekkens, niet al te groot en zeker niet erg mooi, maar de verscheidenheid aan vogelsoorten maakt een bezoek zeker de moeite waard.


Wat vooral opviel, was het grote aantal kwakken en andere reigersoorten: blauwe reiger, purperreiger, kleine zilverreiger en zelfs een vrij zeldzame ralreiger. De aanwezigheid van vis in het water verklaarde veel. Een zestal lachsternen doken regelmatig in het water om te vissen.










Ook een aantal roofvogels cirkelden aandachtig door de lucht: een torenvalk, een dwergarend en een koppel zwarte wouwen.



Camino Colorado: Tweede en derde lagune
Bij de tweede en derde lagune van de tour van vandaag, gelegen langs Camino Colorado, viel op dat er relatief veel water aanwezig was. De zone vlakbij de lagunes zag er ook veel netter uit dan vorig jaar, toen alles meer op een stort leek.




We zagen redelijk veel juveniele vogels van meerkoeten, en een paar families van krooneenden en tafeleenden. In totaal waren er ook acht witkopeenden te zien, een bedreigde soort die hier het ganse jaar door verblijft.



Alfredo Barragán: Een kleine tegenvaller
De vierde lagune van de dag, Alfredo Barragán, huisvestte vorig jaar enorm veel kwakken en zilverreigers, maar dit keer was er heel weinig leven te bespeuren, toch wel een kleine ontgoocheling.

De hoop om hier veel vogelactiviteit te zien, werd helaas niet vervuld.

Tarelo-lagune: Een positieve verrassing
De laatste stop van de dag bracht een zeer positieve verrassing. Het eilandje in de Tarelo-lagune was omgevormd tot één grote broedplaats voor zilverreigers, zwarte ibissen, kwakken en vooral lepelaars. De struiken stonden vol met nesten en jonge vogels, een waar spektakel! Er waren naar schatting veertig lepelaars aanwezig. Ook een aantal geelpootmeeuwen hielden zich op bij het eilandje.




Overal waren taferelen te zien van om eten bedelende jongen en voederende oudervogels, zowel op als buiten het nest.








Helaas viel er ook iets droevigs te zien: een zilverreiger, vermoedelijk ziek of verzwakt, werd aangevallen door een meeuw en vervolgens ook in stukken getrokken en opgegeten.


Het leek alsof de broedkolonie kwakken, die ik vorige zomer had gezien bij de nu verlaten Alfredo Barragán-lagune, zich nu hadden genesteld op deze plaats. Ik was blij ze nu hier aan te treffen.


En er was nog heuglijk nieuws: aan het verre eind van de lagune zwommen een aantal kuikens van de witkopeend, samen met de oudervogels. Dit alles toont duidelijk de ecologische waarde van deze lagune aan.


Conclusie
Het bezoek aan de lagunes van Sanlucar was zeer leerrijk en toonde aan dat vogelkolonies zich soms verplaatsen als dat vereist is. De verrassingen van de dag maakten het een onvergetelijke ervaring. Het is duidelijk dat deze lagunes een belangrijke rol spelen in de broed- en leefomgeving van veel vogelsoorten, en het blijft een plek waar vogelaars zoals ik keer op keer naar terugkeren voor nieuwe ontdekkingen.
Comments